Çocukluğum 1 Şiiri - Senem Aygül

Senem Aygül
405

ŞİİR


22

TAKİPÇİ

Çocukluğum 1

Bir odun derdi vardı
Hergün dağarcıkla taşırsın
Düzgün odun getirmek kuraldı
Şarttı,çok kalın olması...

Çocukluk işte, kendimce
Bulmuştum kolay yolunu
Aşırmıştım, karpuz ve kavunu
Kurala göre oynamıştım oyunu...

Çocuklara açmıştım yeme yolunu,
Herkes bir sıra dizerken dağarcığa
Yüklemiştim, üç kat gibi apartmana
Efe efe bakardım, dağarcığıma...

Yinede yaranamamıştım,ev halkına
Koca bir aferin beklerken, becerime
Koca koca odunlar kırmıştım, yarma
Yinede tutuldum aniden baskına...

Çığlık çığlığa imdat diye bağırdım
Babacığım esip gürleyip çağırdı
Ağabeyim tavşan kovalıyorum, dedi
Bıraktı peşimi,davrandı taşımaya...

Neyseki zar zor götürdü eve
Ben saklana saklana indim, dereye
Elimi yüzümü yumdum, bol suya
Sessiz yavaşça yapıştı, koluma...

Beni çeke çeke götürdü bahçeye
Ben süt dökmüş kedi gibi sesiz ve sakin
Ağabeyim aile efradına vakurlu dönerek
Vallaha bu kızın dağarcığını zor taşıdım

Neden bir karpuz için kızdım, bende şaşırdım
Bundan sonra önüne çubuk dikilmiş, tohumluk
Kavun ve karpuzlar hariç, sana kızmam boşunaydı
Bir daha gizli işler yapma,o güzelim suratını asma...

Bundan sonra kuvvetliyim diye fiyaka yapma
Çok harika güçlüsün,bunu sakın unutma
Elinden geldikçe havaya kürek, sallama
Gücünün farkında ol, sakın boşa çalışma
Bundan böyle karpuz ve kavun götürmen, bedeva...

(1987 / Çocukluk anılarım)

Senem Aygül
Kayıt Tarihi : 27.2.2014 14:53:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Köyde yaşamak başlı başına bir olaydır bugünkü nesil için.Benim içinse,kısada olsa yaşadığım çocukluk hayatımın bir kesiti,hiçbir zaman unutulmayacak...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Senem Aygül
    Senem Aygül

    Teşekkür ederim Muhlis Bey,sağolunuz.

    Cevap Yaz
  • Cevat Çeştepe
    Cevat Çeştepe

    Köyde yaşamak güzeldir ama o kendi çizdiğimiz manzaralar içindeki köylerde ya da çocukluk anılarımızın içinden çıkıp gelen köylerde yaşamak güzeldir. Yoksa bir metre kar yağdığı zaman bütün yollar aylarca kapalı kalan, çağdaş gereksinimlerin hiçbirine ulaşılamayan bir köyde yaşamak pek cazip olmasa gerek...
    Kaleminize sağlık sayın Senem Aygül...

    Cevap Yaz
  • Senem Aygül
    Senem Aygül

    Ben daha ufacık çocukken,annem biz çocuklara dere kenarında banyo yaptırırdı.O vakitler şampuan ve benzeri şeyler yoktu.Başımızı,saçımızı kil ile ,çamaşırları meşe odunu külüyle yıkarlardı.Çamaşırlar dere kenarında yıkanır,kuruması için çalılara sererlerdi.Bebeklerin altına özel olarak ince kum toplardık.O kum, sac içinde mikroplar ölsün diye kavrulurdu.Bebeklerde böylece pişik olmazdı.İçme suyumuz yoktu.Büyükler en az 2 km yol giderek sitillerle eve su getirirlerdi.Bu hergün tekrar edilirdi.Kışın hayvanlar için kar eritilir,büyük teknelerde içirilirdi. Evlerin üstü toprak olduğu için ,normal küreklerle kar temizlenirdi.Aşağıya su akmaması için damlar luğlanırdı.Evlerde genellikle küçük pencereler (camsız) olurdu.Soğuk havalarda büyük bir çaputla tıkatılırdı,içeriye soğuk girmesin diye.Evlerde daha eski dönemlerde;eşkiyalardan korunmak için pencere kullanılmazmış.Giriş kapıları çok sağlam yapılırmış ve arkalarına sağlam bir koruyucu takılırmış.1945'lerde yapılan evlerde bile bu düzen vardı.Herkesin modern ve büyük evi olmazdı.Zengin olanlar sadece konak benzeri evlerde otururladı.Köye gelen misafirler onlara giderierdi.O zamanlar yapılan evler iki katlı olurdu.Alt katta samanlık,aralık ve ahır bölümü vardı.Üst katta aralık ( tam orta duvarda ocak var.) sağ tarafta dam(mutfak),sol tarafta misafir odası yer alır.O tip evlerde mobilya olmadığı için daha pratik yaşanırdı.Makat denilen tahtadan sedirler yapılırdı.Gündüzün oturulur,geceleri yatak serilirdi.Misafir odası hariç diğer bölümlerde pencereler çok ufaktı.Misafirlere ikramı,evin gençleri veya erkeği yapardı.Evin hanımı mutfakta ve ahırla meşgul olurdu. Biz çocuklar okul zamanında yatılı okuduğumuz için evde olmazdık.Sadece okul tatili başladı mı köye giderdik.O vakit köyler bizim için vazgeçilmez olurdu.Ben hala köyde oturup ,şehirden alışveriş yapanları şaşkınlıkla izlerim.Ben köyde yaşama şansını yakalasam;her işimi kendim yaparım.

    Cevap Yaz
  • Muhlis Şutanrıkulu
    Muhlis Şutanrıkulu

    insan eğitimini hayat deneğimini cocukluğunda alır vede hiç bir zaman unutmaz güzel anlatmışsınız sayğılarımla tam puan

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (4)

Senem Aygül