Çocukluğu Seviyorum Şiiri - Hayrettin Keren

Sabah sabah işlenirken
Duvardaki aynaya baktım
Her ne iş yapıyorsam
Öyle yarım bıraktım

Yıllar neden yaşlanmaz
Saçı sakalı ağarmaz
İki bin yaşında bir yıl
Eline baston almaz

Güneş hep aynı güneş
Ay, garibim dede olmuş
O da bize benzemiş
Demek ölümlü doğmuş

Yılda tam dört mevsim
Haftada yedi gün varken
Biz neden yaşlanıyoruz
Yirmi dört saat yaşarken

Bu konuyu düşündüm
Ve ilacını buldum
Sakladığım misketleri
Ceplerime doldurdum

Birde topaç bulursam
İpini bir güzel sararsam
Gözümün önünden
Aynaları da kaldırırsam

Neden olmasın diyorum
Yaparım biliyorum
Yaşım elliyi beş geçse de
Çocukluğu seviyorum