Çocukluğu Özledim Şiiri - Yüksel Çelik

Bunca yıllar gelip geçti aradan
Ben anamın gözlerini özledim
Okşayarak başımızı yıkayan
O yumuşak ellerini özledim

Eteğine uzanarak yattığım
Uyuduğum dizlerini özledim
Gitme diye eteğinden tuttuğum
Bol çiçekli elbiseni özledim

İş verirdi gönlümüzü kırmadan
Gönül kırmaz sözlerini özledim
Ekmeğini bizim ile paylaştım
Merhametli yüreğini özledim

Uyku bilmez gece gündüz koşardı
O çileli günlerini özledim
Merhametli her düşkünü koşardım
Canım anam gençliğini özledim

Ana yardı baba candı bilmedik
İkisinin yokluğunu özledim
Köyde yaşam çileliydi gülmedik
Çektiğimiz çileleri özledim

Yüksel derki iyi olmaz yaralar
Çocukluğu rüyaları özledim
Yıkıldıda viran oldu oralar
Evimizi köyümüzü özledim

Yüksel Çelik
22 Şubat 3021