Çocukluğa Özlem Şiiri - Mehmet Yaş

Çocukluk ne güzeldi keşke büyümeseydim,
Ne sevincim kısaydı, ne de tasam sonsuzdu..
Hep o çocuk kalbimle sevseydim, sevilseydim,
Gönlüm nasılda dolu, nasılda kaygısızdı.

Ümitlerle süslenen o saf duygularımız,
Bilmem yoksa bir başka kalp de mi oluşmuştu?
Yıllarla birer, birer koparken yollarımız,
Sanki bizlerden de mi bazı şeyler kopmuştu?

Ne nefretin, ne kinin, ne ikiyüzlülüğün,
Çocuksu dünyamızda yeri yoktu, bilmezdik.
Mertliğin, hoş görünün ve açık sözlülüğün,
Olmadığı oyuna bile asla girmezdik!

Artık boş be! Arkadaş, artık boşu boşuna;
Acırım o günleri candan özlemeyenin;
Acırım en azından bir insan oluşuna;
Çocukluk günlerimi özlemedim diyenin!