Çocukluğa Özlem Şiiri - Abdurrahman Demir

Bir çocuk olsaydım keşke
Utanmadan sıkılmadan
Hoplaya zıplaya
Oyun gibi oynasaydım hayatı

Çocuk olsaydım keşke
Kirli elbise düşmanının sesiyle
Uyanır uyanmaz sabah
Fırlayıp yatağımdan
Üryan ayaklar
Uykulu gözlerle
Toz duman sokaklara
Bir küheylan gibi dalıp
Kaybettiğim bilyeler için
Küçücük yumruklarımla
Ortak olsaydım tüm kavgalara

Bir çocuk olsaydım ahh
Boz eşeklere binip
Siyah taylar üstünde
Mor dağlardan
Bizim köye doğru
Amaçsızca
Koşsaydım dört nala

Çocuk kalsaydım keşke
Büyümeseydim kirli bu dünya
Bilseydim
Emek baba sevgi ana
Neyime yetmez be kardeş
Hayata hep böyle güzel baksaydım