Çocukluğa Davet Şiiri - Mahmut Esad Durmuş

Bir zamana gidelim, masalların devrine
Çocuk olup çıkalım hatıralı vitrine
Annelerin ninnisi bizim marşımız olsun
Şu kararmış gökyüzü süslü arşımız olsun

En güzel elbiseyi, insanlığı seçelim
Oyunlar köprüsünden bu hal ile geçelim
Büyükler ilham alsın çocuğun füsunundan
Kainat yoksun olsun insanlık yoksunundan

Kaybolmuş vicdanlara diyelim, elim sende
Her rengi taç edelim şu rengarenk desende
Meleklerin kanadı gönlümüzü tarasın
Arkadaşım merhamet, dönsün bizi arasın

Oyuncakta erisin ademoğlunun kibri
Yeniden bahşedilsin o eski masum fikri
Haset ve kin utansın minicik bir bakıştan
Sıcak kalpler kurtarsın bizi bu kara kıştan

Kalemler kardeşliğin vesilesi bilinsin
Ayıplar yeryüzünden silgilerle silinsin
Safiyane tavırlar husumeti dindirsin
Çocuğun rüyaları bu kabusu sindirsin

Evlere medeniyet sofraları serilsin
Yitirilmiş bir miras böyle geri verilsin
Bilmeceler son devrin çıkmazını haykırsın
Mekteplerde hocalar hakikati saydırsın