Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yalansız, riyasız, h,lafsız yaşamak...
Mümkün olsyadı da hep çocuk kalabilseydik.
Halbu ki; o zamanlarda hep büyümeyi arzulardık. Niye ise.
Bunca çirkinliği, hayasızlığı, ihaneti görmeye niçin bu kadar aclele ederdik ki acaba?
Necdet bey. TEBRİK ediyorum selam ve saygılar
Ayrıca; bizim Aytül Hanıma da selamımı gönderiyroum..
Sığınacak bir liman, ağlayacak bir kucak aranıyor.
Hepimizin ihtiyacı var.Yalnız değilsinizzzz!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta