Keşke yine çocuk olsaydım,
Bahçeden çiçekler yolsaydım,
Herkes çocuk olmuştu ama,
İsteğim; hep çocuk kalsaydım.
Evimde barışı başardım.
Küçücük şeylerle coşardım.
Hep de ilgiye odak bendim,
Dillerden hiç düşmezdi adım.
Büyük dertler nedir bilmezdim,
Dedemlerden beri gelmezdim,
Babamın anamın önünde,
Gözlerinden hiç eksilmezdim.
Hayalim bu, hep çocuğum ya,
Gözüm pembe bakar dünyaya,
Geceleri uyurken bile,
Girerdim her tatlı rüyaya.
Tatlı benimle anılırdı,
Hiç de büyümem sanılırdı,
Bilselerdi büyüyeceğim,
Nazlarımdan usanılırdı.
Seviliyordu sululuğum
Sonra bozuldu mutluluğum,
Kardeşimi sevip anladım,
O da çocuk, ben de çocuğum.
Yazık ki büyümem tez oldu,
Dertlerden yüzüm gülmez oldu.
Her bunaldığımda anarım,
O günler derde çerez oldu.
(İstanbul:26.04.2004)
Ekrem ŞamaKayıt Tarihi : 1.9.2004 13:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!