Çocukların Hayâlleri Şiiri - Faruk Gökbulut

Gece çekerken karanlık perdesini gökyüzüne,
Yalnızlıklar içinde bir mum gibi eridim.
Ve bağrımda sımsıcak bir yürek..
İsteseydi yârim ona verirdim.
Cinnah Caddesi'nde bir garip ağlar
Yanar, kanar da gözleri elleriyle saklar
Bilmez ki bu halimi arkadaşlar
Halden anlayan yalnız birisi var
Beni hasret dolu yüreğiyle,
Anlarsa bir anam anlar..

Sevinçlerin ve kahkahaların terkettiği..
Unutulmuş mekanlarda kaldı gençliğim.
Ne gitar sohbetleri,
Ne de o hüzünlü şarkılardı özlediğim
Birisi olmalıydı hayatımda...
Hayatımın akışını değiştirmesini istediğim
Ama ben yalnız ama ben kimsesizdim.
Ve yoksul ve yalın ayak bir çocuk gördü gözlerim
Uzandı, saçlarını okşadı ellerim
İstedim ki gülsün..
Mahzun yurdumun mahzun çocukları
Bilsinler ki insanlar..
Dünyayı ışıtır çocukların sevinçleri
Masmavi sessizlikte uçuşan martılar misâli
Masmavi dünyaları sarsın çocukların hayâlleri

17 KASIM 1997
Saat: 03:37
ANKARA