Sen neydin be içimin esintisi kalp hırsızı
Nasıl ettinde bu kadar kalbin oldun üzüntüsü
Kırmaz mı hiç insan bir kalp belki gelirdi gürültüsü
Sen evimin kraliçesi çocuklarımın olmuştun annesi
Hepsi sesiz üzgün beklenmedik şoklardayız
Acı deldi kalplerini daha yokluğunu unutamayız
Seninle olduk senin kıymetini bir yerde bulamayız
Bulunduğun mekenları bıraktığın anıları bozdurmayız
Çok bağladın bizi kendine sevgin ve gülüşünle
Unutmadık son an elveda demeden terk edişine
İçimizde bir ukte oldu o sessiz konuşmadan gidişine
Bak artık bu kolay olmadı bilirim Allahın karışmayız işine
13.04.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 22:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ailece üzüntümüz

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!