Açtım Kollarımı Şiiri - Mehmet Faruk Sepici

Bundan böyle fermanımdır, dört bir yana duyurulsun,
Bizden olan o canlara panayırlar kurulsun,
İnsaf ile bakın da gönül çalkantınız durulsun,
Bırakın parayı, şöhreti, hasedi gönül tahtınıza;
Binlerce defa hak eden, çocuklarınız kurulsun,

Mışıl mışıl uyurken o tatlı şeyi sevin,
Minicik ama ne sağlam temelidirler, bir evin,
Küçücük dudaklar mırıl mırıl, yavrum neler de beller,
Bir uçurtma uçurur, gönül ikliminde o güzel eller,
Uçurtmam yükseklerde, uçurtmam bulutlardan yüksek,
O uçurtmalara binip, aya güneşe gitsek,

Kaf dağı bize zümrüdü anka kanadıyla bile uzak,
Oysa minnacık yüreklerin yanıbaşında uzanıyor bak!
Bir renk cümbüşü, en güzel notalar, erişilmez sırlara,
Çığlık çığlık, kıpır kıpır bir göç var, gelecek asırlara,

Yumuk yumuk elleri, pamuktan da yumuşak,
Ömür boyu köleyiz ona, her işine koşan uşak,
Gülücükler saklı yüzünde, bekle şimdi parlayacak,
Açtım kollarımı, işte budur size en büyük kucak,

15.09.2011