Nedir bu afat, nedir bu fırtına?
Koştuğumuz peşinden
ya da kaçtığımız önünden
böyle belirsiz, böyle saçma sapan.
Bir şükür yerine bin bir isyan
yalan, yalan, yalan...
Ne zavallı, ne aciz şu insan.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta