Çocuk bir çiçektir evlerimizde,
Onlar en iyidir gözlerimizde,
Dikkatli olmalı sözlerimizde,
Kötü sözle işin şakası olmaz.
Sevgidir, oyundur çocuk gıdası,
Çok özel olmalı varsa odası.
Her yerde eğitim, geçmez modası,
Yoksa büyür ama yetişkin olmaz.
Teşvik edip ona güven vermeli,
Mutlu geleceğe yönlendirmeli.
Olmayacak işe söz vermemeli,
Yoksa başka zaman sana inanmaz.
Bazı anne baba herkesten beter,
Çocuk haklarını göz ardı eder,
Çocuk değil sanki köle zanneder,
O çocuk gelişip kişilik bulmaz.
Kimisi şımartır, kimisi döver,
Kimisi haylaz der, kimi çok över,
Kötü söz söyletmez, kendisi söver,
Böyle davranışla terbiye olmaz
Kayıt Tarihi : 5.1.2008 15:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kasım Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/05/cocuklarimiz-52.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!