Çocuk evet çocuk
Kimisi acı kimisi sevinç çocuğu
Yüzünde gülücükler
Yüreğinde umutlar
Oynar parklarda
Kreşlerde,parklarda
Bilmeden hayatın zorluklarını
Yaşar çocuk gibi çocukluğunu
İki tür çocuk vardır
Biri sefa sürerken
Biri cefa çeker
Biri ciciler bicilerle oynarken
Diğeri sokaklarda çarşılarda
Kolunda boya sandığı
Başında simit tepsisi
Yaşamadan çocuk gibi çocukluğunu
Öğrenir hayatın her türlü zorluğunu
Gözünde yaşı eksilmez
Yüzünde tebessüm görülmez
Hayat sanki ona yüklenmiş
Yarınların umutları işçi çocuklar
Ne umut var
Ne gelecek
Ne sevinç
Çocuk yüzlü adamlar.
Kayıt Tarihi : 28.10.2007 20:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Faik Güçlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/28/cocuklarimiz-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!