Çocuklarımız… Şiiri - Mustafa Cilasun

Ah o çocuklar gönül imbiklerimiz…
Medarı iftiharımız, sevgi yumağımız…
Neşe kaynağımız, teselli sığınağımız…
Şefkat pınarımız, oyun arkadaşımız…
Yalnızlık dostumuz, sır perdemiz,
Canımız, ciğerimiz, beden parçamız,
İlk öğrencimiz, veli nimetimiz,
Bereket kapımız, sabır taşımız,
Nesep banimiz, atiye yatırımımız,
Gönüllü hizmetçileriz, bizim deriz,
Asla kıyamayız, nazını çekeriz,
Bigane kaldıklarımızı, yaşasın isteriz.
Onlar için seferber oluruz, yorulmayız,
Canı dahi, onlar için seferber ederiz.
Emanetlerimiz, hayat güvencemiz,
Yaşam sevincimiz, bazen kederimiz,
Gözlerinden akan her damla bir yaş,
Yüreğimizi delen hicran mızrabıdır.
Filhakika, canımızdan ziyade severiz,
Efendimizi biliriz, onu örnek alırız.
Rahmet tecellimiz deriz, öyle inanırız.
Şefaatine nail olmak için sabrederiz,
Çocuk sevgisini onunla bir yaşarız,
Çocuklar ve peygamber efendimiz,
Ancak onu anlamakla ahenkleşiriz.