Bizim çocuklarımız! Sevecen, masum ve suskun!
Çoğu zaman horladığımız,susmaları için çok mücadele ettiğimiz ve de başardığımız bizim çocuklarımız…Çoğu zaman onları anlamak yerine açılmamak üzere bantlarız ağızlarını.Hareket etmesinler diye ellerini ayaklarını bağlamayı bile düşünürüz.Sürekli,otur,sus,yapma,sen nasıl çocuksun,yeter artık sana tahammül edemiyorum, beni çıldırtmayı mı düşünüyorsun,tanrım ben seninle ne yapacağımlarala sürer gider bu liste……
Sıralarsak sayfalar almaz.
Onları anlamak için susturmak gerekmez.En büyük ilaç sevgi.Evet, sevgi ile çözebiliriz çoğu şeyleri.Sevginin açamayacağı bir kapı yok ki yeryüzünde.Dünyanın kendisi sevgi…Sevgi dünya ile birlikte,çocuklarıyla bir daha güzel…Her şey çocuklar için,çocuklar bizim çocuklarımız …Yarınımız, geleceğimiz, sevgimiz,dünyamız yani her şeyimiz...Sizleri,siz güzel yavruları sevgiyle sulayalım.Tüm sevgi çiçekleri kalbinize dolsun.İyilikler sizinle,kötülükler sizden uzak olsun.Dünya sizin sevgi çiçeklerinizle dolsun.Sevgiyle kalın….
2003/İstanbul
Kayıt Tarihi : 26.9.2006 21:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!