Çocuklarımız Şiiri - Leyla Gezer

Yeni yeni yerçekimine direnen
Tombul ayakları ile dengeleyen
Ayakları üzerinde durmaya çalışan
Hani o sımsıcak bakışları
Var mı böyle temiz
böyle mutlu
Bakan gözler
O gözler ki
Doğadan gelen bir esinti
Ruhumun karanlıklarını aydınlatan bir nur
Seviyorum bu gözleri
Birbirleri ile oyunlarını
Kavgalarını
Kahkahalarını
Ağlamalarını
Herşeyleri öyle basittir ki
bizim gözlerimizde
Onların büyüklüğü yüreklerinde
iyi-kötü ayırt etmezler
genç-yaşlı demezler
Her elini sevgi ile uzatanı severler
Seviyorum bu küçük devleri
Korkarlarda
Çatan kaşlardan
Bağıran ağızlardan
Aniden kırılan nesnelerden
Seviyorum korkularını
Boynunuza sarılma ihtiyacı duydukları andır
Sımsıkı sarılırlar Küçük kolları ile
Yanakları yanağınızda
Gül kokusu gıdıklarında
Kadifemsi tenleri
Dünyanın harikaları
renk renk binlerce
Çocuklarımız
Tek istedikleri sevgidir
şefkattir
Sanki yıllar geçtikce
Alamayacakları tek şeyi bilircesine
İstedikleri sevgidir şefkattir