Çocuklarımız Şiiri - Murat Gevrek

Yalnızlıkları isimsiz
Kısa pantolonlu;
Ve sebepsiz bakışlı çocuklarımız
Binleri sokakta
Ellerini tutsan ağlayacaklara
Bulutları siper edip bir bir
Gök kuşağının altından geçecekler
Binleri sokakta
Gözlerine dokunsan anlamayacaklar
Ihlamur kokuyor onlar
İkindi namazlarında
Çocuklarımız…
Utangaç gözleri
Sesiz yalanları
Binleri sokakta
Oyun oynayan yürekleriyle çocuklarımız
Varoşlarda çay tadında
Köprü altında
Rafine afyon tadında
Dudaklarında gözlerini düşürmüş
Binleri sokakta
Bandırasız gemiler gibi
Elleri ceplerinde
Bizim çocuklarımız
Tebeşir nezlesi olan zaman zaman
Her zaman unutulan
Gün gelecek güneşi getirecek
Çocuklarımız
Binleri sokakta
Ellerini tutsan ağlayacak
Gözlerine dokunsan anlamayacaklar
Sorsan yalnızlığı anlatacaklar
Bizim çocuklarımız
Binleri sokakta…