Çocuklarımız Şiiri - Yıldırım Yıldıran

Çocuklarımız kimisi simit satan,
Kimisi soğuk limonata satan istasyonda, sokakta,
Kimisi mendil satan yollarda,
Kimisi on üçünde tamirci çırağı,
Kimisi öksüz,kimisi yetim,
Kimisi on beşinde gelin gitmiş yaşı yetmişe,
Kimisi onun bunun elinde çarçur olmuş hayatıyla,
Hepsi bizim olan çocuklarımız.

Kimisi ırgat Çukurova’nın sıcağında,
Kimisi fındık toplar Urfa’dan Karadeniz’e gelip,
Kimisi midye çıkarır yüzme bilmeden İzmir’de Mardin’den gelip,
Kimisi hizmetçilerin bakıcıların elinde,
Her şeyi var ama mutsuz, tatminsiz,
Ortak yanları çocuk olamaları ve oyun olan,
Saflık ve temizlik olan,
Cıvıl cıvıl neşeli ve anlaşılmaz çocuklarımız,
Hepsi bizim olan ama olduğuna pişman ettiğimiz çocuklarımız.
Hepsi umut ve gelecek bekleyen bizden,
Aş ve süt isteyen analarından,
Tokat yiyen babalarından,
Geleceğimiz olan çocuklarımız,
Umudumuz olan çocukalrımız,
Hepsi umut olan çocuklarımız,
Çimlere basması yasak çocuklarımız.