Çocuklarımdan/Küçük Çoban

Gezer kara dağlarda
Aklı bir şeyde
Ne bilsin aklı çoban
Olmakta bir bulut gibi

Dolanır dağ,taş,küçük çoban
Ne bilsin yıldızlarla oynuyor
Dağ taş garip
Zavallı küçük çoban

Yıldızlarının polisi olmuş
Uçup yıldızlarına dokunuyor
Acıktığında zeytin ekmek yer
Yıldızlar ona bakar üzülür

Ne bilsin gönlü zengin kendi fakir
Dağ taş giderken
Bulutlarımda gidiyor
Bulutumu sana bırakıyorum ey çoban

Derenin kenarından
zıplayan kurbağalar
suyun akışı
doğan güneş
birden yok oluyor
yıldızlar şaşırıyor
kuşlar aramaya çıkıyor her yerden
ormanın derinliklerinden
doğuyorsun ey küçük çoban.

FEYYAZ DOĞAN
2003 İSTANBUL
4/C