Bana sıra gelipte karnemi alınca
En mutlu olduğum andı bu an hayatım boyunca
Kendimi velilere alkışlatınca
Ayaklarım yerden kesilmiş gibiydi sanki
Öğretmenim benimle gurur duyuyordu; gözlerinden anladım.
Kalbim çok hızlı çarpıyordu o an öleceğimi sandım
Ne güzel sınıftı şu 2/B
En büyük özelliği dostluktu bana göre
Öğretmenimizin adı Nazmi Kalkan
En çok sevdiğim iki adam
Biri öğretmenim biride babam.
Yaren Çalışkan
2/B 2005 İstanbul
Kayıt Tarihi : 6.4.2008 11:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tanıdığım çocuk şairlerin en büyüğü. 5.sınıftayken kendisiyle telefonda görüştüm.Nasıl olduğunu şöyle anlattı.Artık kırklarımdan otuzlara doğru iniyorum dedi.Birde elime bir şiir veriyorlar hayda tören alanına..Memnun değil devlet şiirlerinden.
![Nazmi Kalkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/06/cocuklarimdan-duygularim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!