Yaşamak, bir sofra ki çocuğum;
İnsan, ölürken bile gideremez açlığını.
Sevgiyse bir içki, keyifleneceğin,
Sahtesine kapılıp, zehirleme dünyanı...
Önce kendini tanı çocuğum.
Gerçekler katıdır, acı verir insana;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
