Çocuklarım, Güllerim Şiiri - Kemal Berk

Yaratan yaratmış, güzel gülleri
Sanki onlar, çocukların benzeri
Evden eksilmesin çocuk sesleri
Hakkı seven, verir gerçek değeri

İnsan bakarken, kıyamaz ki ona
Kendisi benzer meyveli fidana
Baktıkça yüzüne, tadından doya
Çocuk üzülse, anası kahrola

Toplasan gülleri, kokmaz ki öyle
Tüm çalgıların sesi, çıkmaz ki öyle
Hangi canlı verecek sevgi öyle
Çocuk deyip, sakın geçmeyin öyle

O küçüktür, ele avuca sığmaz
Dur desen de, hemencecik durulmaz
Uçan yaprak onun gibi savrulmaz
Onu seven, ondan ayrı kalamaz

Onlar duru, berrak sular gibidir
Çağıldayan, akan ırmak gibidir
Bazen deli, bazen gölet gibidir
Susuz hayat, sahra çölü gibidir

Hani nerde kaybolan o çocuklar
Kötülükle ağlatılan çocuklar
Evden kaçıp mağdur olan çocuklar
Sahipsiz kalmasın sahipsiz çocuklar

Düşmanı çoktur, bu güzel güllerin
İyilik dolsun bu güzel kalplerin
Kur’an ile iman ile besleyin
Çocuklardan sevgiyi eksiltmeyin

Gülümüze giydirelim zırhları
Yoksa yaklaşır, çevrenin itleri
Girer kanına, akıtır zehiri
Kırmak isterler, fidanı gülleri

Tozlu dumanlı havada gezse de
Bazen batar, gül dikeni eline
Atacaktır gözyaşını içine
Anası da da belli etmez kimseye

Emanet ettik vatanı onlara
Sahip olalım yiğit aslanlara
Var mı başka bayramı olanda
Yirmi Üç Nisan Hayırlı olsunda

Dinleyelim bir kerecik Kemal’i
Emek verdi, yetiştirdi gülleri
Üç gülü’ne de ekledi, binleri
Kemal’e erenler sever gülleri

Kemal BERK
Fen ve Teknoloji Öğretmeni
Sunguroğlu İ.O Müdür Yrd
Çorum Sungurlu