Çocuklarım Şiiri - İrfan Şimşek

ÇOCUKLARIM

Sevgi denince aklıma
Çocuklarım gelir benim.
Cıvıl cıvıl kuş sesleri
Tek tesellim olur benim.
-- -- --
Kimisi var minik elli.
Kimisi var tatlı dilli.
Ali, Ahmet, Elif, Güllü,
Çocuklarım gelir benim.
-- -- --
Kimi bülbül gibi şakır.
Kimi okur tıkır tıkır.
Mehmet,Ayşe,Fatma,Bekir.
Çocuklarım gelir benim.
-- -- --
Kimi mahzun mahzun bakar.
Her taşın altından çıkar.
Osman,Dursun,Sultan,Nigar,
Çocuklarım gelir benim.
-- -- --
Kimi burnunu silemez.
Çağır,yanına gelemez.
Zeynep,Öznur,Bahri,Enes,
Çocuklarım gelir benim.
-- -- --
Silgi alır tahta siler.
Gözlerinin içi güler.
Cemler,Kerimler,Döndüler,
Çocuklarım gelir benim.
-- -- --
Kiminin parmak havada.
Kiminin aklı sahada.
Nejla,Selma,Hale,Eda,
Çocuklarım gelir benim.
-- -- --
Kiminin gözleri ela,
Kimisi var tatlı bela.
Murat,Yaşar,Semra,Selma,
Çocuklarım gelir benim.
-- -- --
Kimi ağlar,kimi güler,
Kimi dersi ortadan böler.
Tahsin,Hakkı,Ayhan,Ömer,
Çocuklarım gelir benim.
-- -- --
Siz yoksanız ben olamam.
Gülmezseniz hiç gülemem.
İrfan,İlhan,Ali,Ekrem,
Çocuklarım gelir benim.
-- -- --
Hepsini severim candan.
Ayrılır mı can canandan?
Hülya,Derya,Betül,Handan,
Çocuklarım gelir benim.
-- -- --
Ben öğretmen İRFAN’ım.
O minikler canım,kanım
Sardılar yine her yanım.
Çocuklarım gelir benim.

İrfan ŞİMŞEK
Mart 1996-GEREDE