Çocuklarım Şiiri - Ömer Ziya Soyyiğit

Zeyneb en küçüğüm canımın içi
Osman ciğer parem, tatlı mı tatlı

Gülişan pek güzel pek de sevimli
Yusufum kuş gibi serçe kanatlı

Hamit hamdedici daim mevlayı
Ayşe tespih eder çok çok Hüdayı
İsmail gönlümün sururu her an
Yahya benimsemiş aşkı sevdayı

Hafizul Kur'andır çok şükür Yahya
Ne mutlu eylemiş gönlünü ihya
Eyle Rabbim onu ilmile amil
Parlatsın zulmeti tıpkı bir mahya

Kadir şinas bir oğlandır İsmail
Uzak doğu sporlarına mail
Açık sözlü, gözü kara bir oğlan
İlahi rızana onu kıl nail

Pek mazlumdur kızım Ayşe ne mutlu
İstikbalinden hepimiz umutlu
Gerçi biraz yavaşçadır ahvali
Fakat ahlak bakımından pek kutlu

Kibarcadır Hamid'in davranışı
Hiç de eksik değildir anlayışı
Peygamberin ismini verdim ona
Hak yolunda olsun onun her işi

Muhammet Yusufum canımdan aziz
Konuşunca sözü ballardan leziz
Yavaşcacık yaklaşırken yanıma
Bir edası var ki sorma çok veciz

Emine Gülişan benim meleğim
Şaşırtmıştır bana bütün feleğim
Beni malup eden biricik kızım
Gönlü hoş olsun her zaman dileğim

Oğlum Osman Fedai'ye vurgunum
Temaşasında su gibi durgunum
'Baba at ol' diye bazen tutturur
Anlamaz ki yaşlıyım hem yorgunum

Son meyva mı bilmem Zeyneb Saliha
Rabbim bizi iletiver felaha
Yardımını istiyoruz kabul et
Ulaştır hem cümlemizi refaha

Cümle evladıma hidayet eyle
Dünya ukba her an inayet eyle
Bağışla annelerini onlara
Beni de böylece sıyanet eyle

Ziya ile gönülleri açılsın
Kalplerine ilahi nur saçılsın
Habibi'nin sünnetinden ayırma
Cümlesi de doğru yola seçilsin

10 Nisan 1981