Dedem; 'Zeytinim! ' der bana,
Annem ise; 'Bademim! ' diye sever.
Doğru ya, gözlerim kara zeytin,
Badem sayılır bedenim.
***
Ellerim, 'serçe' olur; ağaçlarda gezinir,
Bezenir kulaklarım 'kırmızı kirazlarla…'
Minnacık ayaklarım gidemez uzaklara,
Ama 'şekerpare' dillerim ses verir kulaklara,
Sımsıcacık nefesim şifadır hastalıklara…
***
Gün gelir, sarışın güneş çavar,
Bahtiyar yaşamlara…
Bir gümüş kandil yanar,
Karanlık akşamlara…
***
Dolaşır adımlarım,
Zümrüt bahçelerde iz ize,
Gözlerim zeytinliklerde,
Bakışırız biz bize…
***
AY/2011
Kayıt Tarihi : 3.2.2011 10:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Yozgat](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/03/cocuklaricin-gozlerim-zeytin-benim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!