“Yüce Rabbim!
Ben yokmuşum, var eylemişsin beni sen.
Karşılığını veremem ne söylesem.
Sevginle doldurmuşsun yüreğimi,
Hatta açtıran senmişsin şu anda ellerimi.
Mırıl mırıl duamı ettiren senmişsin,
Biz küçüklerin duasını mutlak kabul edenmişsin.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla