Hayattan bezmiş bir halde bekliyorum amansız ve pervasiz..
Umursamaz, duyamaz olmuşum, kalbimin kapakciklarini kapamisim, kulak tikamisim tüm seslere..
Kapıyorum gözlerimi dalıyorum düşlere, çook uzaklara gidiyorum...
Gözümün önünden filim şeridi gibi geçiyor, bütün bir hayat...
Çocukluğum geliyor aklıma birden; her şeyden habersiz masum ve temiz..
Babayı kahraman bilen ''benim babam seni döver'' diyerek güçsuz minnacık ellerde cesaret bulan,
Anneyi sığınacak liman bilen çocukluğum...
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta