Ben büyüttüm besledim gözümden sakındım seni,
Ağladığında ağladım gizlice, görmedin bu halimi.
Ateşlendin üzüldüm,hasta oldun süzüldüm, güldüğünde güldüm, cennetim oldun yavrum.İlk adımlarında el ele yanında yürüdüm koştuğunda koştum düştüğünde ciğerim yandı yavrum.
Işık oldun evime huzur buldum seninle, hayalimdesin herdaim beyaz gelinliklerinle.Düğün gününde zeybek oynayayıp halay çekiyoruz el ele göz göze, daha körpesin gözümde, büyümeyen sevgilimsin, son aşkım göz bebeğimsin diye diye hallenirken kendi halimde,,,
Derken !!! bir hayvan çıktı aniden karşına, elinden tutup kandırdı seni bir şekere yada çukulataya kopardı bizden seni gittin çok uzaklara.
Saf temiz kalbinle düşünmedin kötülüğü, tertemizdin saftın bilmiyordun insanın hayvanının nasıl olacağını cennetten yeni inmiştin çünkü, farkında değildin hiç birşeyin,,,O hayvan seni aldı benden, kıydı körpe canına, canımıza kor düştü ölmeden öldük bu dünyada, gideceğimiz öbür dünyaya çok yaklaştık sanki , yaşamak ağır bundan sonra tadı kalmadı hayatın, artık yaşamak zor bana bu kahpe dünyada.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta