Çocuklar Yürüyecek Şiiri - Bekir Dalkıç

Yürümek konuşmak gibidir bugün,
her adım bir sözcük.
Hoşçakal demektedir gidenlerimiz bize,
Gelenler yorgun argın gelirler,
Mırıldanırlar bir merhabayı adım adım, heceleyerek.
Herkes konuşmak ister sokağa çıkınca.
Kimileri hızlı yürür yolda, ne dedikleri anlaşılmaz olur pek.
Kimileri durur öylece, yoktur onlar için bir söz söylenecek.
Senin için yürüyorsa biri, ayaklarından öp gelince.
Senin için bekliyorsa gözlerinden, en güzel sözdür öpmek.
Delindiyse eğer ayakkabıların, yürümek zor bu yollarda.
Acıtmaya başlar ayaklarını giderek.
Hep aynı sözler yorar insanı,
Bazen de başka şeyler söylemek gerek.
Şimdi çocuklar başka şeyler söyleyecek.
Geçerlerken evlerin önünden, ne güzeldir onların adımlarını dinlemek.
Yürüyecekler işte, şurdan burdan, bıcır bıcır, o eski panayırların ıssızlığını ezerek.
Boyayacaklar dökülen boyalarını duvarların.
Şenlenecek şehirler boydan boya gezilerek,
Ve sezip ruhumuzun sızısını, toplayarak masumiyeti dağlardan tek tek,
Sonra da kaynatacaklar getirip geçmişten günümüze kalmış birer mutluluk,
Dolduracaklar sıcacık, içimizden acılarımızı süzerek.