Çocuklar ve Ölüm Şiiri - Necdet Uçan

sen
hiç kırk derece ateşle yanan
annesini ememeyen
sancı içinde kıvranan bebeğin ağrısını
ve annesinin yüzündeki telaşa
çaresizliğe tanıklık yaptın mı

bebeğe
bir anne sevecenliğinde
kardeş yakınlığında
hekim titizliğinde dokundundun mu
hissettin mi kuş gibi çarpan yüreğini
sana verdiği küçücük elini
üstüne işedi mi

annesinin karnındayken
önce babası
sonra annesiyle vurulan
dünyayı bile göremeden
hayata başlayamayan bebeğin
susmak bilmeyen çığlığını duydun mu

sen hiç
anlamsız savaşta
annesiz ve babasız
tek başına ortada kalan
ağlamaktan moraran
köşe başında oturan
umutsuz, kaygı dolu çocuk gördün mü

işte hiçlik abidesi
vurulan
itilen
kakılan
öksüz bırakılan
yok sayılan çocuklar
kıyısından köşesinden
sım sıkı tutunup hayata
bırakınca kaybedeceğini bilerek
aslında kaybedecek çok şeyin de olmadığı
duygusu ve gerçeği ile boş gözlerle bakarlar dünyaya

Temmuz 2014