Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Çocuklar dut koparmak için yarışırlar,
Kan rengini alır, bembeyaz çamaşırlar.
Dut yemiş bülbül misali şaşırıp kalırlar.
Bırakın; Koşsun,oynasın,yesin çocuklar. --Hocam çocukları bizleden iyi bilirsiniz sizin mesleğiniz kutluyorum
Mahallede oturanların, çocukların baş tacı.
Bırakın; Çocuklar oynasın, gitsin içindeki sancı…
Dut ağacına yakılan bir ağıt gibi... Eskiden dut ağaçları çok büyük olurdu...Şimdi bahçeler yok veya çok küçük; hele kuşların hiçbiri yok; sadece serçe ve Arap bülbülü, incir kuşları hiç yok; incir kalmadı ki!
Şiiriniz, çok güzel... 10 puan +ant. Hoşça kalın...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta