Çocuklar Ölüyor Şiiri - Ahu Öztürk

Ben çocukken bir şarkı vardı
“Bir dünya bırakın biz çocuklara
Göz yaşlarıyla ıslanmış olmasın” diye
Şimdi her yer ıslak, kan ve gözyaşıyla
Uçurtmalar çocukların ellerine
Ulaşamadan parçalanmış,
Dikenli teller minik bedenlere değmiş
Annesinin sözünü dinleyip
Sigaradan uzak duracakken
Annesini kara toprağa vermiş
Şimdi annesi onun dualarını dinleyecek
Ya da annesi çocuğuna ağıtlar yakacak
Bir kurşun yetiyor işte,
Hayatları, hayalleri yıkmaya tek bir kurşun
Biz yaşlandıkça, dünya parçalanıyor
Çocuklar ölüyor, biz yaşlanıyoruz
Çocuklar ölüyor, dünya ağlamıyor
Çocuklar ölüyor,
Biz bir dünya bırakamıyoruz saf ve temiz
Silahlar, savaşlar, katliamlar
Bir de Afrika ve bilmediğimiz nice yerler var
Onlara da açlık kurşunu sıkıyorlar
Ve çocuklar ölüyor, açlıktan
Oyuncak değil hayalleri bir lokma ekmek
Sinekler uçuşuyor bedenlerinde
Uçurtma olsa ellerinde uçuramayacaklar
Küçük kolları yetmeyecek onu uçurmaya
Uçan uçurtmaya bakmaya bile
Çocuklar ölüyor, dünya ağlamıyor