ÇOCUKLAR ÖLMESİN ARTIK
Bir çiçek daha gitti, bir çiçek daha koparıldı hayattan
Hayatlarının baharlarında, koparıldılar anne’den baba’dan
Bazı insanlar zalim ve beter olmuşlar şeytan’dan
Çocuklar ölmesin artık, yürekler yanmasın artık
Merhamet, şefkat, insaf kalmamış, kötülükler çoğalmış
İblis bir köşede, iblisi geçenlerden, saf dışı kalmış
Vicdanlar sağır, masum çocukların çığlıkları arş’a ulaşmış
Çocuklar ölmesin artık, yürekler yanmasın artık
Eylül’ler, Leyla’lar, ceylin’ler, yaşamıyorlarsa daha nice evlatlar
Yaşamak, zalim ve kötüler içinse, doğmamalı masum çocuklar
Bu dünya da çocuklar yaşamayacaksa, utanç duymalı vicdanlar
Çocuklar ölmesin artık, yürekler yanmasın artık
İdam bile az gelir şu vicdan yoksunu, merhametsiz zalimlere
Nice masum çocuklar gitti, kıydılar günahsız çiçeklere
Bunca acıya ıstıraba, dağlar taşlar bile dayanamaz bir kere
Çocuklar ölmesin artık, yürekler yanmasın artık
Rukiye Gül Bakırhan
Kayıt Tarihi : 3.7.2018 00:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!