Çocuklar Ölmesin Şiiri - Nedim Özügüzel

Her gün bir çocuk can veriyor hunharca
Bombalarla, işkencelerle dünyanın herhangi bir yerinde
Bereket tanrıçalarının bile açlık sınırında olduğu Afrika'da
Her gün bir çocuk can veriyor açlıktan, susuzluktan çığlık çığlığa
Gün gelecek
Başını okşayacağımız, oyuncak alacağımız, öpüp koklayacağımız
Bir çocuk bile kalmayacak bahçemizde
Ve parklar, salıncaklar, evler,
oyuncak dükkanları, kreşler, beşikler...Bomboş kalacak
Cennet kokusundan yoksun kalacak dünya
Annelerin memelerinde emilmemiş sütler kalacak
Meğersem ateşten bir beşikmiş dünya
Mesih desen unuttu yeryüzüne inmeyi
Belli ki dalgınlığına gelmiş Azrail'in

Kulaklarıma tarih öncesi bir kavganın ayak sesleri geliyor
Habil ile Kabil olmalı
Dalga dalga ilerliyor Kabil'in ordusu
Kaçın çocuklar kaçın cennete akın var
Yeryüzünde mazluma ölmek, zalime yaşamak var
Ama mutlak bir gün ölüp dirilmek var
Ve o zaman dilediğinizce oynayın çocuklar
Korkmayın! O gün ne Azrail var ne de zalimler.