Çocuklar ölmesin.
Ne kucakta ne kuytuda…
Çocuklar ölmesin.
Kana bulanmamış toprakta.
Parlasın ay ışığı gözlerine.
Damlasın umut taneleri üzerlerine.
Filizlensin hayalleri, yüreklerinde.
Açsın baharlarında tap taze çiçekler…
Çocuklar ölmesin.
Başkalarının çıkarları uğruna.
Çocuklar ölmesin.
Kapılmasın, siyasetin azabına.
Bırakın uçsunlar engin denizlerde.
Rotası olsun yalnız, martılar.
Yalnızlıklarını ellerinden alan
Olsun, şarkı mırıldayan dalgalar.
Çocuklar ölmesin.
Ölmesin.
Onlar bizim geleceğimiz.
Sevdamız, evladımız...
Çocuklar ölmesin.
Ellerinde, karanlığı aydınlatan
Mum ışığını tutarken.
Mehmet ÇİÇEK
Mehmet ÇiçekKayıt Tarihi : 11.5.2012 12:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/11/cocuklar-olmesin-20.jpg)
ifadeler şiiri okurken su gibi
takıntısız pürüzsüz satır geçişleri
mükemmel
finişe yaklaştıkca heyecanı artıran
bir paylaşım olmuş
kutlarım şair yüreğini
salim erben
TÜM YORUMLAR (3)