uçurtmalarımız süzülürken gökyüzünde
saklanacak yerimiz yoktu yeryüzünde
kahkahalarımız yağmur yüklü bulutlar
şakalarımız afaki umutlar
perva yoktu sözlerimizde
nasılda kurşun gibi oturdu yüreğimize
o bir söz
.............
çocuklar
öldürülmesin
........
kurşun gibi
postalların ezdiği
menekşe el
menekşe göz
biz
sağanak yağmur
ille o bir damla
ne uçurtma koydu ne güneş
ekvator sanarken kendimizi
ölüş
bir söz
bir kurşun
bir çocuk
öldürülmesin
onca renk yok
onca gülüş soldu sanki battı güneş
niye bu karanlık kör mü olduk yok mu
nedir yüreğimdeki bu ağırlık bu yük
......
çocuklar öldürülmesin
demek suç
suçlu güçlü
yüreğim isyanlardan vazgeç
yeter çektiğin yük
bir söz bu kadar ağırken
Kayıt Tarihi : 17.1.2016 18:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!