çocuklar İçin kumsalda bir sabah ayarlamak

hep kızıl bir heyecan sarar
ne vakit çocuk görsem
çarpık bir okulun bahçesinde
ağzımda çöl
yüreğimde sevda
kusursuz yükselen grafik olur

çoğul yaşarım
aklıma çocuklar geldikçe
kiralık mutluluk olur
yansır bana
onların gülüşü
dizeler belirir yanaklarında
ağladılar mı
şiirler anlamını yitirir
ben umutlarımı yitiririm
yenilirim içimdeki şeytana
gökyüzü küçüldükçe küçülür
bir sarhoşun ağzında
küfür gibi kalır
hal bu ki
yeni bir dünya kurmalıyım
barışa ve güzelliğe dair
çocukların çocukça yaşayabileceği

tohum gibiyim
patlamaya hazır
çocuklara ve şiire
güvenirim
öylesine saf
öylesine cıvıl cıvıl
melekleri gölgesinden tanırlar
bense gözlerinden
her biri
bir akşamüstü
dağların doruğuna
sığınan hayalet şehir gibi

26 Temmuz 95
Erzurum