Uyuyorum....
Karanlık....
Şefkati arıyor
Bir çocuk sokakta
Gözleriyle,
Hiç tanımadığı gözlerde,
-Ağabey tartayım ne olur...
Dağda babası vurulan bir garibin
Sessiz çığlıkları yükseliyor yüreğimde
İçin için
Umutlarım neredesin?
Bana babamı geri getirin!
Bir çocuk ortada kalmış,
İkiye bölünmüş minicik yüreği
Anası ayrı bir yerde
Babası ayrı bir telde
Bana sevgiyi verin!
Bana sevgiyi gösterin!
Bilemedim
Uyumak mı kolay, uyanık kalmak mı?
Uyusan acılar hayallerinde
Uyanıksan acılar gözlerinin önünde
Çocuklar sessiz,
Çocuklar garip,
Çocuklar kimsesiz
Güzel çocuklar,
Dünyadan habersiz çocuklar....
28 Eylül 2004, İstanbul
Arslan AlpKayıt Tarihi : 5.10.2004 20:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arslan Alp](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/05/cocuklar-her-yerde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!