Çocuklar Her Gün Ölür Şiiri - Atilla Dur ...

ÇOCUKLAR HER GÜN YÜZ DEFA ÖLÜR.
böyle bir mevsim di,yolumuz üzerindeydi, ana caddede lüks hatta süper lüks diyebilecegimiz bir çocuk kıyafetleri mağazsının açılış saatiydi, dikkatimi çekti durdum vitrine bakarken gördüm onu .
açılışa çok az zaman kaldıgı telaşlardan anlaşılıyordu, ve oldukça zengin aileler arabaları ile gelmiş yanlarında da çocukları bulunuyordu ve nihayet açılış başladı ve tüm sosyete anneler çocuklarıyla girdi,ler magazaya.
davetliler bir taraftan kokteylerini içerken,bir taraftan da çocuklarına kıyafet bakıyorlardı ve etiketlerde de uçuk fiatlar vardı.
8 veya 9 yaşlatındaydı, muzunda bir sandıktan bozma boyacı sandıgı yüzü gözü kirlı, elbisesi yırtık ayagında yarım terlik vardı, yüzünü vitrine dayamış gözlerini kırpmadan elbiselere bakıyordu sanki bakışlrından ateş fışkırıp o elbiseleri yakıyordu o derece berrak o dereve kırılgan dı gözleri,
tam arkasında durdugun için vucut dilini çok ıyı görüyordum, 15 dakikadan fazla baktıktan sonra gözleri magazanın içinde anneleri ile beraber olan yaşıtlarına takıldı bir müddet izledikten sonra mahcup olmuş gibi başıjnı eğerek ayrılırken, anladım yüreğinden öldüğünü.
izledim boyacı çocugu kendi dünyasında, para kazanmanın savaşını nasıl vereceginin hesaplarını yaparken şehrin lokantalar bölgesine geçti, bende arkasından ilerde sagda solda lokantalar ve masalarda yemek yiyen insanlar, bir balık lokantasının önünde durdu pişen balıklara bakıyordu belli ki karnı actı, bir müddet daha ğişen balıkların kokusu içine çektikten sonra elleriyle gözlerini ovarak oradan uzaklaşırken bir defa daha öldüğünü hissettim çocuk boyacının.