Yaşamak niye bu kadar acı
ufak çocuk sana
ne işin var
tellerin arkasında
kuşlar yok mu
yanı başında
sana uçmayı öğretecek
göçüp gelsen
özgür çayırlara oynamaya
yağmur fırtına
sana engel olmasın
belli hayat sana küsmüş
gülmüyor
sen gül bari inadına
çocuklar gülmeli
gözlerin içine kadar
insan olmayanlar var
esir akıllara sahip
köle düzende sana bile
dünyada maviyi saklayan
toprak öpen ayakların
toprak kokan ellerin
hatıra olsun kalsın
sen uç denizlerin
mavinin üzerinden
sevginin şevkatin
çiçek açtığı ovalara
yakışmıyor bir çocuğa
tel örgülerden bakmak
yüreği olan
seni gören gözler
çaresizliğine ağlıyor
utanmakta bazen
insan olmaya yetmiyor.........
25-01-16 şa
Kayıt Tarihi : 25.1.2016 23:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!