Gülmek çocuklar gibi yürekten
Oynamak koşturmak çocuklar gibi
En küçük şeyden mutlu olmak
Hüzünle tanışmamak ....
Saklanbaç oynamak çocuklar gibi
Hadi sen saklan ben ebeyim demek
Körebe oynasak ilk benim
gözlerimi bağla desem...
Büyüdük saklanan gelmez oldu
Çocukluğumuz ve o zaman ki hayaller
Bir kuşun kanadında uçtu gitti
Körebe gözlerimiz hala bağlı kaldı
Yani çocuklugumuzu içimizde
Bir mahzene kitledik müebbete
Hatta küçük bedenlerin daha şiddet nedir
Bilmeden şiddete mahrus kaldığını da Gördük
Dünya zalim değildir
Dünyayı zalim yapan insanlığını
Kaybetmiş dünya ehli olmuş olanlardır..
A.TAÇYILDIZ
Abdullah Taçyıldız 2Kayıt Tarihi : 14.4.2018 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Taçyıldız 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/14/cocuklar-gibi-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!