Çocuklar Bilmesin Şiiri - Hasan Özçelik 2

Çocuklar güldür, solmasın,
Kötü işleri bilmesin,
Şair söylerse neylersin,
Amman çocuklar bilmesin.

Onlar bizim gençliğimiz,
Hayal, düş ve gerçeğimiz,
Yarın için ümidimiz,
Amman çocuklar bilmesin.

Hain büyüten beşiği,
Haddini bilmez düşüğü,
Kepçe beğenmez kaşığı,
Amman çocuklar bilmesin.

Somurtkan çatık kaşları,
Dünyayı yutan güçleri,
Kanadı kırık kuşları,
Amman çocuklar bilmesin.

Haksız olan güçlüleri,
Süper suçlu üçlüleri,
İnsan yiyen dişlileri,
Amman çocuklar bilmesin.

Cabbar, obur azgınları,
Leş bekleyen kuzgunları,
Sefil, aç ve mazlumları,
Amman çocuklar bilmesin.

Beyinsiz büyük başları,
Mabetler yakan piçleri,
Zehirle pişen aşları,
Amman çocuklar bilmesin.

Zulme çanak tutanları,
Orduma taş atanları,
İsraf edip batanları,
Amman çocuklar bilmesin.

Halka bomba atanları,
Kan, kin, nefret kusanları,
Filistinli yetimleri,
Amman çocuklar bilmesin.

İnsanoğlunun arsızı,
Organ çalan bay hırsızı,
Çaresiz, yetim, öksüzü
Amman çocuklar bilmesin.

Emperyalist akılları,
Kana doymaz vekilleri,
Bombalanan okulları,
Amman çocuklar bilmesin.

İnsan yüzlü şebekleri,
Şehit düşen melekleri,
Yanan minik yürekleri,
Amman çocuklar bilmesin.

Atmosfer barut fıçısı,
Biriler günah keçisi,
Nerde(!) Kudüs’ün bekçisi,
Amman çocuklar bilmesin.

Nefsine mağlup pehlivan,
Biz burdayız, hodri meydan,
Sahte yüzlü, son kahraman,
Amman çocuklar bilmesin.

Bu şiir burda bitmesin,
Ümitler boşa gitmesin,
Gitmezse hoşa gitmesin,
Amman çocuklar bilmesin.