Çocuklar Bekliyor Şiiri - Ensar Cevval

Dur yağmur! , yeter artık, yağma
ıslatma sokaklarımızı,
arnavut taşı kaldırımlarımız aşınmasın
suya boğma, doymuş topraklarımızı
Al, damlalarını, Filistin'e götür
Çeçenya'ya, Keşmir'e, Afrika'ya
suya hasret çocukların dudaklarını ıslat,
sık sık sokaklarını yıka,
damlaların, korkunun gezdiği yüzlerini yıkasın
sakın, (!) tuzun gözlerine kaçmasın
sil anaların gözlerindeki yaşı,
eğer alabilirsen kırmızılığını da al, gözlerinin

Dur rüzgar! artık delice esme
sevdiğimin saçlarını savurma
büklümleri kırılmasın, dağılmasın
istersen, sende yağmurun peşinden git
dünyayı, kan ve barut kokusu sarmış
uçur gökyüzüne, çocukların burunlarından
al, bir avuç gül topladım, biraz da esans
al, götür o çocuklara, bizden bir hediye
yastıklarına, avuçlarına yay vucutlarından.

Ey! güney'e göç eden nazlı kuşlar
yolunuz Filistinden, Irak'tan geçer mi?
ya da Etyopya'yı, Sudan'ı bilirmisiniz
boyunlarınıza birer avuç buğday sarsam
Afrika'nın çorak topraklarına dökermisiniz?
Yağmur söz verdi; damlaları ile hemen arkanızdan inecek
rüzgar da öyle; toprağı bir sağa, bir sola yatıracak
ve sonra, buğday taneleri başaklanınca
binlerce küçük avuç, semaya minnetle açılacak
ve, minik dudaklarından size tek ses
teşekkürler yağmur, teşekkürler rüzgar
ve, teşekkürler göç kuşları...