bırakın ellindeki oyuncağı çocuk.
biz değil,
hayat bizimle oyun oynuyor...
o vuruyor.
insanlık sadece bakıyor...
bir sağdan, bir soldan vuruyor utanmadan.
bir de minicik bedenlerinizden kanatıyor.
hayat çocukların zayıf yanlarını iyi biliyor çocuk.
canilik artık, çocukluk da dinlemiyor.
bırakın ellindeki oyuncağı çocuk.
yaklaşmakta kurtlar,
büyümüş gibi yapmak zorundayız..
Kayıt Tarihi : 15.10.2020 16:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Saba](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/15/cocuklar-artik-dizlerinden-kanamiyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!