Bazı tuzu kuru kesimlerin vücut estetikleri bozulmasın (mahremi estetik) diye özellikle sezeryan ile çocuk doğurduklarını arada duyarız. O zaman kafamda şöyle bir şey belirir; ‘Sancı çekmeden doğuran anne ile büyük bir meşakkatle bebeğini dünyaya getiren annenin çocuğuna bakışlarının farklı olacağı’ kanaati hasıl olur.
İlki bırakılan miras gibidir, har vurup harman savursan da koymaz.
İkincisi el emeği, göz nuruyla kazanılan kazanç gibidir, her dirheminin kıymeti büyüktür.
En büyük sermayemiz, kazancımız olan evlatlarımızı doğurup, dünyaya atmakla anne baba olunamayacağını bilmemiz gerek.
Çocuklarımıza vereceğimiz şeyler onun körpe belleğine işlediğimiz değerler ölçüsünde olacaktır.
Sözde uygar toplumun getirdiği bir sürü gerekli görülen gereksizleri bahane gösterip
Kültürlü çocuk telaşıyla kültür erozyonuna uğratılmış küçük bedenlerin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
