Çocuklar Ağlamasın Şiiri - Nuri Gökhan S ...

Kiminin anası yok, kiminin babası yok,
Kimi köprü altında, giyecek abası yok.
Kimi çocuk yurdunda,bir çatının altında,
Karınları doysa da, sevecek kimsesi yok.

Ne olur ki onları, bazen ziyaret etsek,
Küçücük bir hediye, sevgimizle götürsek.
Çocuk sevgiyle büyür, kendimizden bilelim,
İçimizde sımsıcak, sevgiyi götürelim.

Niçin geldi dünyaya, onlar mı istemişti,
Sanki doğurun diye, telgraf mı çekmişti.
Çocuk daima masum, kimden doğarsa doğsun,
Sevgimizi paylaşalım, çocuklar ağlamasın.

Toplumun hatasını, niçin bunlar çekecek,
Sokaklarda binlercesi,yok olup da gidecek.
Uzatalım çocuklara, tertemiz elimizi,
Kurtaralım bu hayattan, sunarak sevgimizi.

İstiyor mu sanırsın, kötü insan olmayı,
Her gün tiner koklayıp, toplumdan dışlanmayı.
Ne olur ki bir parça, aşımızı paylaşsak,
Okutsak adam etsek, başımıza taç yapsak.

Hem insanlık görevi, hem dinlerin gereği,
Bir kere bir dinleyin, bu onların dileği.
Açlık sefalet zulüm, kaderleri olmasın,
Ağlamasın çocuklar…çocuklar ağlamasın.