Çocuklar Şiiri - Celal Kabadayı

yüz çocuk görsem
yüz kez gülümser yüzüm
sevginin ilk adı çocuk
insanın güzel örneği çocuk
ozanın sonsuz yüreği çocuk

gözleri yan yana iki sevgi
gülüşleri mutluluğun ta kendi
öpmek için okşamak için
hiç eğilmediğim denli eğilirim
bütün sevgimi ancak onlara verebilirim

adımla çağırın beni çocuklar
yanaklarımı okşayın minik ellerinizle
misket oynayalım sizinle
çizgiler atlayalım,top koşturalım
ağaçlardan yemiş toplayalım

öğretmenim olun çocuklar
sevgiler öğretin bana
gidin söyleyin annenize babanıza
sizi sevdikleri gibi sevsinler
bütün çocukları, insanları,yaşamı

aranıza alın beni çocuklar
koruyun şu büyüklerden
nasıl görüyorsanız dünyayı
ben de öyle göreyim
çocukluğumdan edindiğim özgürlüğü
ilerki çağlarıma göndereyim