Çocuklar!
Fiziki oyun yok ne oyuncağı
“Taplet”le odaya girer çocuklar
Ne kaydırak bilir ne salıncağı!
Kendini koltuğa serer çocuklar
Ortada kalınca kendi başına
Her türlü olaya olur aşina
Boyuna bakılmaz ne de yaşına
Gül diye dikeni derer çocuklar
Ebeveyn duyarsız oynar mayınla
Sanır ki evladı meşgul oyunla
Evde her olanı naklen yayınla
Anayı babayı yerer çocuklar!
Umutsuz bir fidan içten oyulur
Kapkaççıya kurban olup soyulur
Okulu bırakıp işe koyulur
Çarçabuk buluğa erer çocuklar
Her konuya girer bir büyük gibi
Sanki bu âlemde yokmuş rakibi
Özel şifre koyar zordur takibi
Çevresine duvar örer çocuklar!
Düşünün ne diyor size Mikdat Bal
Nesli korumazsak büyüktür vebal
Kaybolursa eğer olmaz istikbal
Ot gibi bir hayat sürer çocuklar
Şair Mikdat Bal
Mikdat Bal
Kayıt Tarihi : 17.10.2006 05:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mikdat Bal](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/17/cocuklar-70.jpg)
Tebrik eder, selam ve saygılar sunarım...
TÜM YORUMLAR (1)