Çocuklar Şiiri - Sadık Altınkaynak

Çocuklar

Gönül bahçemizin gonca gülleri
Mutlu yuvamızın şen bülbülleri
Solmasın gül benziniz asla solmasın
Şen şakrak gülüşünüz eksik olmasın

Hayat ağacının meyvesidir çocuklar
Bu günleri yarınlara taşıyacaklar
Biz ölünce onlar yaşayacaklar
Ömrümüzün devamı can çocuklar

Boş ve soğuk kalırdı kucaklar
Sürekli tütemezdi ocaklar
Öksüz viran olurdu sokaklar
Olmasaydı afacan çocuklar

Sevinçtir sonsuz neşedir çocuklar
Yürekte ılık bir köşedir çocuklar
Sakın kırmayın tuzla buz olurlar
Kristal birer şişedir çocuklar

Sanmayın çocuk küçük bir şahıstır
Mevla yadigârı büyük bağıştır
Sevgi tarlasına yağan yağıştır
Sağnak sağnak bir rahmettir çocuklar

Her çocuk ruhunda bir alem gizli
Her çocukta nakkaş bir kalem gizli
Çocuksuz evlerde bin elem gizli
Bir menba-ı saadettir çocuklar

Sadık ALTINKAYNAK